Autorem relacji z meczu jest Wojciech Łobacz:

Po raz kolejny Ojciec Organizator zaniemógł. Kolejny raz musiał ukarać się punktami karnymi. Co się dzieje? Czy Kadłub i Kuba opamiętają się i przeproszą Hołka publicznie na forum rozgrywek? Liczymy, że tak się stanie i już niedługo wróci do nas uśmiechnięty i pogodny O.O. Mimo, że jednak O.O. pozostaje zagniewany show must go on. Sponsorzy rozgrywek nie dopuszczą do przerwy w środku sezonu, a zakłady bukmacherskie musiałyby zwrócić swoim klientom nieprzebrane ilości gotówki, wobec czego zarząd ligi musiał podjąć trudną decyzję. Wyznaczony został zastępca, który mimo młodego wieku, posiadł umiejętność posługiwanie się pismem – konieczną do spisywania bramek. Wybaczona została mu ostatnia wpadka z nierównymi składami, co jak się okazało, było słuszną decyzją.

A zadanie nie było łatwe. Nagromadzenie dobrych zawodników było chyba rekordowe. Niemal cały top 10 rankingu! Na boisku zameldowały się przyszłe legendy Latoligi, by mocniej odcisnąć swe piętno w kronikach rozgrywek (a jak nie tam, to przynajmniej w mokrym śniegu, który obficie pokrywał murawę boiska). Tradycyjnie odmierzaniem zmian bramkarzy zajął się niezawodny Kobson, który nie dość, że pilnuje zmian, to jest w stanie zerknąć na zegarek i krzyknąć do pełniącego obowiązki O.O. minutę strzelenia bramki niczym rasowa kukułka.

Mecz był bardzo zacięty i do końca nie wiadomo było kto zwycięży. Drużyny grały zrywami. Pierwsi zaczęli Zieloni, którzy po zaskakującym strzale Kobsona i pięknym oknie Niezielana wyszli na dwubramkowe prowadzenie. Następnie Czerwoni odrobili stratę, osiągając już trzy bramki przewagi, lecz nie zdołali tego dowieźć do przerwy i na tablicy wyników widniał remis 8:8. Druga połowa okazała się równie emocjonująca. Szybkie strzały Zielonych pozwoliły odskoczyć od przeciwników. Godną wspomnienia jest bramka Nacha, który wystrzelił swoją PIMBĘ! z okolic środka boiska, a ta wpadła do bramki osiągając przy tym wysokość pozwalającą przelecieć nad blokiem. Następnie przebudził się Kuba i wziął udział w czterech z rzędu bramkach swojej drużyny. Gdy killing spree minęło, Zieloni doszli rywali na jedną bramkę. W końcówce więcej zimnej krwi zachowali Czerwoni i wynik zakończył się ich subtelnym zwycięstwem.

Widać było, iż niektórym zawodnikom bardzo zależy na statystykach. Czasem jeszcze piłka dobrze się wturlała do bramki, aż już pełniący obowiązki O.O. był informowany donośnym krzykiem, kto asystował lub kto strzelił. Generalnie gra na śniegu różniła się znacznie od tego, do czego przywykli kibice. Masa farfocli, błędów i przypadków zagrań tylko zwiększała niepewność kibiców. Co jakiś czas zawodnicy padali na murawę, czasem zupełnie nie atakowani. Pełniący obowiązki O.O. ignorował te próby wymuszania fauli.

Na deser wywiad z tegorocznym debiutantem, którego dobra gra została dostrzeżona przez naszych reporterów. Przed Państwem: Paweł!

To był Pana pierwszy mecz na śniegu. Jakie są Pana odczucia, jak się różni taka gra?
Przede wszystkim liczą się dobre buty! Mi grało się jakbym przyszedł na mecz hokeja w trampkach… Do tego duża nieprzewidywalność gdzie trafi piłka – teren jest nierówny, piłka losowo odbija się od grudek lodu albo zatrzymuje w śniegu zamiast kilkukrotnie kozłować. Ogólnie dużo bardziej wymagająca technicznie. I gra na bramce staje się znacznie trudniejsza, ale też daje więcej frajdy.
Popisał się dziś Pan widowiskowym rajdem zakończonym piękną asystą. Czy w następnych spotkaniach możemy liczyć na kolejne takie zagrania?
Oczywiście! Cały czas pracuję nad formą, jej szczyt jest przewidywany na okolice grudnia 2018 (z jednoczesnym zdobyciem w sezonie 2018 tytułu najlepszego gracza, napastnika, obrońcy i króla strzelców jednocześnie).
Przebieg spotkania był bardzo wyrównany. Co Pana zdaniem przesądziło o zwycięstwie Pana drużyny?
Bardzo dobra współpraca całej drużyny, gotowość do poświęceń (szczególnie wśród bramkarzy), mocny atak. Niemniej muszę przyznać, że przeciwnicy też grali świetnie. W moim odczuciu w tym meczu o ostatecznym wyniku zdecydowała duża ilość słupków i poprzeczek – po prostu naszym rywalom zabrakło nieco szczęścia.