Po dwutygodniowej przerwie w rozgrywkach zawodnicy Lawy powrócili na boisko. Co prawda 29 grudnia 2013 roku Usul zorganizował na Wawelskiej mecz, w którym wzięło udział kilkunastu zawodników Lawy, ale było to spotkanie towarzyskie. W tym czasie prezes rozgrywek oglądał mecz innych drużyn, rozgrywany na Orliku przy ul. Kazimierzowskiej. Rozładowywał w ten sposób stres związany z porodem swojej córki, która idealnie wybrała moment przyjścia na świat – dokładnie pomiędzy meczem kończącym sezon 2013, a spotkaniem inaguracyjnym sezonu 2014.

A inauguracja ta nie była łatwa. Boisko przy Wawelskiej nie jest już Latoligowcom udostępniane na dotychczasowych zasadach, więc organizator zaprosił kolegów na Melodyjną. Obiekt nie został jednak otwarty w pierwszą niedzielę stycznia, więc dziewięciu graczy w trybie awaryjnym przeniosło się na kameralny obiekt przy ulicy Polnej. Ustalenie składów było wyzwaniem, bowiem nieparzysta liczba zawodników (Bartek znów zaspał) w połączeniu z debiutem nowego gracza to mieszanka, która mogła skutkować praktycznie każdym wynikiem.

O ile jednak latoligowcy mieli pecha do boiska, o tyle ze składami udało się trafić idealnie. Zdania tego początkowo nie podzielali chyba jednak czerwoni, którzy mimo przewagi liczebnej nie radzili sobie z bardzo skutecznym Stefanem – ubiegłoroczny mistrz skompletował hat-tricka już po 20 minutach gry. Wraz z upływem czasu gra czerwonych układała się jednak coraz lepiej, czego efektem był widowiskowy gol Nacho, który bardzo wysoko wyskoczył do piłki rzuconej z autu przez powracającego do Lawy po pobycie za oceanem Dziomala. Krótko przed przerwą zieloni stracili kolejnego gola, co zapowiadało duże emocje w drugiej połowie.

Przewidywania zawodników spełniły się co do joty. Na kolejnego gola duetu Stefan/Hołek czerwoni odpowiedzieli trafieniem Dziomala, który przejął piłkę po błędzie golkipera rywali i bardzo pewnie uderzył na pustą bramkę. Jeszcze ładniejszy był gol wyrównujący – Usul chciał ze swojej połowy przelobować bramkarza zielonych, ale piłka poleciała na lewe skrzydło, gdzie została uderzona z woleja przez Nacho w okienko bramki. W kolejnych minutach trwała wymiana ciosów, ale czerwonym ciągle trochę brakowało do przegonienia przeciwników. Ci zaś chyba zbyt mocno uwierzyli w to, że dwubramkowa przewaga w ostatnich minutach wystarczy do wygrania meczu. W doliczonym czasie gry czerwoni ponownie wyrównali i konieczne było zarządzenie serii jedenastek.

Do wyłonienia zwycięzców potrzeba było aż dziesięciu kolejek, a niektórzy gracze (Stefan i Figo) musieli uderzać na bramkę rywali aż trzykrotnie! Legitymujący się prawie 90-procentową skutecznością w karnych Stefan jedną ze swoich prób zepsuł, dwukrotnie pomylił się Figo. Jednak to ich drużyna wygrała ten mecz, bowiem czerwoni zbyt często trafiali w poprzeczkę lub Kobsona.

Zobacz statystyki po tym meczu