Chętnych do udziału w ostatnim meczu listopada, a pięćdziesiątym tego sezonu, było aż szesnastu, ale na spotkanie nie dotarł Kadłub, który się pochorował. Nic dziwnego, mimo dodatniej temperatury pogoda była paskudna - po raz pierwszy od dawna padał deszcz i wiał nieprzyjemny wiatr. Ponieważ tego dnia na boisku pojawiło się aż 10 graczy, którzy wzięli udział w poprzednim meczu, Hołek postanowił zorganizować rewanż za tamto spotkanie. Tym razem jednak drużyna czerwonych, która poprzednio grała w osłabieniu, miała do dyspozycji o jednego gracza więcej od rywali. Uoles mocno protestował przeciwko takiem zestawieniom, ale reszta jego kolegów postanowiła podjąć wyzwanie. Zadowoleni ze składu wydawali się być czerwoni, których liderzy (Andrew i Niezielan) rzadko mieli ostatnio grać w Lawie w przewadze.

Gdyby mecz oglądali jacyś kibice, na pierwszą bramkę czekaliby ponad 20 minut. Strzelanie zaczęli zieloni, ale to czerwoni mieli wcześniej więcej okazji. Udokumentowali swoją przewagę dopiero po jakimś czasie i po kilku trafieniach z rzędu wyszli na prowadzenie. Przegrywający zespół starał się nawiązać walkę, ale aż do 57 minuty nie był w stanie zagrozić czerwonym. Ci zaczęli grać jednak niefrasobliwie, szczególnie pod presją zielonych, którzy wykazali się w drugiej połowie niesamowitą determinacją i walką o każdą piłkę. Popisowo zagrał Mikuś, który wykorzystywał swoje warunki fizyczne i umiejętnie przepychał się na połowie przeciwników w walce o futbolówkę. Miał udział w prawie każdym z 5 goli strzelonych z rzędu przez zielonych. Mimo przedłużenia meczu aż o 5 minut, w końcówce czerwoni nie byli już w stanie zagrozić rywalom, którzy w tak niecodzienny sposób odmienili losy tego emocjonującego spotkania na swoją korzyść.

Zobacz statystyki po tym meczu