Piłkarze Lawy mieli tylko dwa tygodnie na odpoczynek po ostatnim meczu sezonu 2010. Już 2 stycznia zagrali inauguracyjne spotkanie sezonu 2011, i to w bardzo nietypowych warunkach. Mecz rozpoczął się nie o poranku, lecz w godzinach popołudniowych, kilkadziesiąt minut po zapadnięciu zmroku. Tylko jedno z boisk Lawy pozwala na grę o tej porze w zimie - obiekt przy Melodyjnej jest wyposażony w jupitery, które oświetlają murawę do późnego wieczora. Taka godzina rozgrywania meczu po sylwestrowym szaleństwie pasowała aż 12 graczom, ale aż trzech odwołało swój udział w dniu meczu z powodu chorób lub obowiązków zawodowych.

Niektórzy z pozostałych zawodników rozpoczęli sezon od punktów karnych za spóźnienia. Największą punktualnością wykazali się Hołek, Niezielan i Uoles. Ten pierwszy już od godziny 16:15 wspierał pracowników ochrony obiektu w walce z niedającą się otworzyć kłódką, strzegącą wstępu na boisko. Niezielan i Uoles wzięli zaś na siebie ciężar usunięcia z murawy ogromnej bryły zmrożonego śniegu, która zagrażała bezpieczeństwu graczy. Zadanie to udało im się wykonać tylko połowicznie, o wystający lód każdy z zawodników potknął się co najmniej raz, a Zięcia powalił nawet na ziemię. Poza tym nawierzchnia nadawała się nawet do gry - było co prawda trochę ślisko, a piłka czasem dziwnie się odbijała, niemniej jednak dynamiczne rajdy z prowadzoną szybko po śniegu piłką były jak najbardziej możliwe, choć wymagały włożenia w nie wielu sił.

Pierwszego gola w nowym sezonie zdobył Legee. Zieloni odpowiedzieli szybko, walka była dość równa od pierwszych minut. Z czasem jednak zaczeła się zaznaczać przewaga czerwonych, którzy mimo liczebnego osłabienia wydawali się mieć więcej animuszu. Zieloni zaś wielokrotnie marnowali swoje okazje - Czaro przestrzelał sam na sam, obijał też słupki, podobnie zresztą jak Hołek i Niezielan. W końcówce zieloni prawie dogonili czerwonych, ale wtedy klasę pokazał Grzesiu (obsługiwany przede wszystkim przez Uolesa) i odebrał rywalom nadzieję na zwycięstwo.

Zobacz statystyki po tym meczu