Długi weekend utrudnił organizację trzeciego listopadowego meczu, wielu graczy wyjechało z Warszawy, w tym również kilku uczestników piątkowego meczu specjalnego. Jakimś cudem udało się jednak zebrać ośmiu chętnych, którzy mimo zimnej mżawki postanowili zagrać na Wawelskiej.

Ponieważ nikt nie odwołał udziału i nikt się nie spóźnił, Hołek mógł rozpocząć mecz ze składami obmyślonymi jeszcze poprzedniego dnia. Drużyna zielonych opierała się na Sośnie i Kołodzieju, którzy zaliczyli niesamowity występ w meczu nr 45, strzelając 17 z 25 bramek dla swojego zespołu. "Osłabieniem" tego zabójczego duetu miał być Misiek, który w ciągu ostatnich czterch miesięcy rozegrał tylko jedno spotkanie, a który na boisku okazał się wzmocnieniem. Z kolei wśród czerwonych zabrakło gwiazd, ale skład był oparty na w miarę równych umiejętnościach grupy zawodników, którzy sięgneli po zwycięstwo przed tygodniem.

Dobór składów był strzałem w dziesiątkę, mecz był niesamowicie wyrównany. Choć nieco lepszy początek mieli zieloni, to czerwoni przez większość meczu wychodzili na jednobramkowe prowadzenie i nieustannie je tracili, gdyż rywale potrafili regularnie wyrównywać. Obie drużyny zagrały bardzo uważnie w obronie, niewielka liczba graczy nie pozwalała na szaleńcze akcje ofensywne i niefrasobliwość w defensywie. O zwycięstwie czerwonych przesądził ostatni kwadrans, kiedy to na bramce zielonych stanął Misiek, a na bramce czerwonych Mikuś. Ten pierwszy był bezradny wobec eksplozji strzeleckiej formy Uolesa, ten drugi bronił zaś strzałów Sosny, Kołodzieja i Misakiego w nieprawdopodobnych sytuacjach.

To ładne i zacięte spotkanie wyróżniała również świetna, przyjazna atmosfera i gra w duchu fair-play. Oby więcej takich spotkań w Latolidze Warszawkiej!

Zobacz statystyki po tym meczu